Verbinding met een kleur?

Stel je voor..
Je wordt verbonden aan een kleur. Over deze kleur moet je gaan nadenken en bij je dragen, ongeacht je karakter of persoonlijke smaak. Ontmoet Cadmiumgeel.

Symboliek van de kleur: Licht, luister, glorie, kleur van de zon, afgunst, verraad (Pasen, lente).

Ik kan me nog vaag herinneren ooit in een vriendinnenboekje van een klasgenootje ‘geel’ als lievelingskleur te hebben opgegeven. Toen ik datzelfde boekje jaren later nog eens terug las, dacht ik bij mezelf; ‘Geel, was dat mijn lievelingskleur toen? Hè bah..’

Eigenlijk is mijn relatie met geel nooit meer goed gekomen. Ik moet meteen denken aan dat jurkje dat ik ooit besteld had in een webwinkel. Pastel-geel leek het op de foto. Poepgeel was een betere beschrijving geweest, bleek na aflevering.
Ook roept het associaties op met de voetbalclub Vitesse. Die cadmiumgeel en zwart als clubkleuren hebben. Ik, afkomstig uit de omgeving van Nijmegen, verplicht N.E.C sympathisant en dus automatisch een hatelijk gevoel richting het Arnhemse Vitesse.

Na wat research over de kleur blijkt hij ook een nogal chemische lading te hebben. Hieronder een voorbeeldje:

“De stof is wordt ook gebruikt als anorganisch cadmiumpigment, echter na stabilisatie met onder andere cadmiumtelluride en kwik(II)sulfide. Cadmium(II)sulfide geeft een dieprode tot gele kleur af, en wordt daarom ook cadmiumgeel genoemd”.

Niet echt aantrekkelijke beschrijving die verleidt tot binding. Bovendien ben zelf ben ik altijd een ‘poeder en pastel’ kleurig meisje geweest. Liefelijke kleuren met een zacht karakter. Een beetje als ik zelf (kuch, kuch).

Kijk nou, prachtig toch..  Met deze kleuren ben ik op mijn gemak. Het voelt rustig en kalm. Je zal het terugvinden in mijn kleding, de inrichting van m’n appartementje en mijn make-up.

Felle kleuren doen me niet veel. Ze schreeuwen, leiden af en overheersen. Voor mijn gevoel komt het overeen met karakter eigenschappen waar ik me in het dagelijks leven ook niet in kan vinden.
Toch begin ik mijn zoektocht naar positievere associaties met ‘mijn’kleur. Ontwikkeling betekent immers ook uit je ‘comfortzone’ stappen. Ik ga op zoek naar foto’s. Al snel kom ik de onderstaande foto tegen.

Mede dankzij de bovenstaande foto begin ik de kleur te associëren met zomer.  Bloeiende knoppen van bomen en bloemen. Lente en zomerkriebels.  Ook ligt de kleur dicht tegen goud aan. Daar kan ik me beter in vinden. Misschien door de warmere ondertoon.

Symboliek van goud: “Goddelijkheid, rijkdom/macht.” Kijk, dit gaat de goede kant op!

Ik denk dieper na. Ik moet en zal nog positiever worden over deze kleur. Ik besluit me te richten op het woord positief. In alle mogelijke talen sla ik het op een googlen. Ik kom terecht op een website die zich bezig houdt met het verspreiden van positiviteit. Volgens hen doe je dit door positieve boodschappen te schrijven op de welbekende gele(!) Post It’s. Deze boodschappen kunnen voor jezelf zijn, maar ook voor je geliefde, vrienden of familie. Of voor een onbekende. Een mooi en krachtig idee vind ik het.

Het klinkt misschien apart, maar naar verloop van tijd, hecht ik mezelf aan dingen die aan mij verbonden worden. Dat heb ik met huisdieren, rommeltjes die rondslingeren in mijn kamer en nu zelfs deze kleur. Cadmium geel.
Maar voor nu… Nu is het herfst. Dan houd ik als winterkindje van donkere diepe kleuren en stel ik mijn opbloeiende liefde voor Cadmiumgeel even uit tot de lente.